De Advent – de periode van voorbereiding op Kerstmis – is begonnen. Voor we het weten is het Kerstmis. Wat kan ons helpen om ons ook daadwerkelijk voor te bereiden op Kerstmis? Mag ik een suggestie geven? Niet in eerste instantie om heel veel te doen – er moet al zo veel gebeuren deze periode – maar vooral om ruimte te maken in ons hart, zodat het Kerstkind ook daadwerkelijk welkom is in ons hart.
Zaad in goede aarde
Onlangs las ik de parabel van de Zaaier in Marcus 4, 1-20. Jezus vertelt deze gelijkenis waarin een Zaaier uitgaat om te zaaien. Jezus Zelf is de Zaaier, die het Woord van God zaait. Dat zaad valt niet altijd in goede aarde: het valt op de weg, op rotsachtige grond of wordt tussen de distels gezaaid, zodat het verstikt wordt. Maar gelukkig valt er ook zaad in goede aarde. Daarover zegt het evangelie: “Het zijn mensen die het woord horen, het in zich opnemen en vrucht dragen: dertig-, zestig-, en honderdvoudig” (vers 20).
Waar is ons hart vol van?
De eerste vraag aan u en mij deze Advent is dan ook: Horen wij het Woord van God? Horen we hoe Hij tot ons spreekt? Leven wij een leven waarin Hij de gelegenheid heeft om ons iets duidelijk te maken? Of is er zoveel ruis op de lijn of distels om ons heen, dat wij Hem überhaupt niet kunnen horen? Waar is ons hart en zijn onze gedachten vol van? Is bijvoorbeeld de tijd die wij naar een beeldscherm staren in de juiste verhouding met de echt belangrijke zaken in het leven? Zoals de aandacht voor God en het contact met en zorg voor onze naaste?
Klaar om het Woord te ontvangen
Ten tweede is dan de vraag: Willen wij het Woord van God wel in ons hart opnemen? Dat het werkelijk in ons hart wortel schiet en ons handelen gaat bepalen. Willen en kunnen we met Maria zeggen “Mij geschiedde naar uw Woord?” Of in een vrijere vertaling: “Ik ben er klaar voor om Jezus te ontvangen met Kerstmis, maar ook dat Hij richting mag geven aan mijn leven.” Als we merken dat we dat moeilijk vinden, is het misschien goed om ons af te vragen wat ons daarbij belemmert. Wellicht een verkeerd Godsbeeld: de angst om een saai leven te leiden of dat ik denk dat God iets van mij zal vragen wat ik niet wil?
Vrucht dragen
Een simpel en eenvoudig gebed uit de diepte van ons hart kan ons misschien helpen. Woorden hebben kracht, wat we zeggen over onszelf en over God. Misschien kunnen we met Maria de woorden uitspreken, die zij gebruikt om naar zichzelf te kijken door de ogen van God: “Ik geef alle eer aan God. Ik juich voor Hem, Hij is mijn redder. Hij koos mij uit, mij, een heel gewoon meisje. Nu zal iedereen over mij zeggen ‘Zij is gezegend.’ Want God, die machtig is en heilig, heeft iets geweldigs met mij gedaan” (Lucas 1, 46-48, Bijbel in Gewone Taal). Mooi om te zien, is dat het leven van Maria vrucht heeft gedragen. Niet omdat zij iets bijzonders heeft gedaan, maar omdat ze het Woord gehoord heeft en ermee heeft ingestemd, net zoals in de parabel van de Zaaier is beschreven.
Dat mag ons hoop geven! Als wij ons openen om het Woord van God te horen, vervolgens proberen om dat Woord in ons op te nemen, dan mogen we erop vertrouwen dat ons leven vrucht draagt.
Een goede en gezegende Adventstijd toegewenst! (MS)