Een korte reflectie over Johannes 15,15.
De vakantieperiode begint dit weekend voor het midden van ons land, en de andere delen zullen volgen. Een tijd om even gas terug te nemen en een tijd om te reflecteren over wat belangrijk is in het leven. Voor de meeste mensen zijn dit vriendschappen: met je familie en vrienden. Vaak komen mensen tot de conclusie dat ze juist hieraan in hun leven te weinig aandacht besteden. Hoe is dat met jou? En hoe belangrijk is voor jou je relatie met God, met Jezus?
Van dienaar…
Jezus nodigt ons in Johannes 15 uit om vrienden van Hem te worden. Hij zegt: “Ik noem u geen dienaars meer, want de dienaar weet niet wat zijn heer doet, maar u heb Ik vrienden genoemd, want Ik heb u alles meegedeeld wat Ik van de Vader heb gehoord” (vers 15). Hoe is dat voor jou? Voel je je meer een dienaar van Jezus? Je doet je studie en/of werk en/of hebt de zorg voor een gezin en bent ook actief als pastor of vrijwilliger in de parochie. Je zet je in en daar put je over het algemeen vreugde uit of wellicht kost het je de laatste jaren meer moeite. Of wellicht ben je zelfs op een punt aangekomen, waarbij je denkt “Heeft het wel zin dat ik verder ga”? of “Wil ik wel verder?”
… naar vriend van Jezus
Een dienaar weet niet wat zijn heer doet, hij doet gewoon wat hem opgedragen wordt, maar hij kent het hart van zijn heer niet. Jezus nodigt je uit om een stap dieper of verder te gaan. Hij nodigt je uit om Hem te leren kennen als een vriend. Om Hem te zoeken en met Hem te spreken en bijvoorbeeld te zeggen: “Jezus, ik wil graag vriend van u worden. Wat ligt er op uw hart? Wat geeft U vreugde?” In vriendschap is het minder belangrijk wat je voor elkaar doet. Het belangrijkste is dat je bij elkaar bent en van elkaars gezelschap geniet. Zo is dat ook met de relatie met Jezus. Hij nodigt je uit om deze vakantie tijd met Hem door te brengen en om de dingen die je doet niet alleen voor Hem te doen, maar om de dingen ook met Hem op te pakken.
De sleutel: het gebed
Hoe doe je dat concreet? Het belangrijkste is door tijd vrij te maken voor gebed. Bij voorkeur in een ruimte waar je niet afgeleid wordt door allerlei prikkels. Soms is het goed om letterlijk fysiek afstand te nemen en in een kerk te bidden of in de natuur. Spreek met jezelf een tijd af, dat je daar wilt blijven. Stel je daar bewust open voor Jezus, spreek met Hem en luister naar Hem zoals je met een goede vriend zou spreken. Vraag Hem naar zijn hart voor situaties in je leven die je moeilijk vindt. Lees eve
ntueel een stukje uit de Bijbel rustig door en probeer iets op te schrijven van hetgeen je raakt. Doe dit bijvoorbeeld elke week. Je zult merken dat het je niet direct iets “oplevert.” Maar hopelijk merk je over de tijd wel, dat je zelf meer rust vindt en situaties anders gaat bekijken. En dat je ervaart dat de vriendschap met Jezus groeit! Als je merkt dat in het gebed dingen duidelijk worden of verlangens blijven terugkomen, probeer daarnaar te handelen en iets mee te doen. Stem dit ook af met een (ouder), wijzer iemand in het geloof die je daarbij kan begeleiden.
Een hele mooie vakantieperiode toegewenst!
Wil je op dit artikel reageren of heb je vragen? Mail naar: cps.nijmegen@kloosterbrakkenstein.nl